Kabas - Anneleen (26) & Sofie (30)

Laura De Clercq
26 mrt 2017
5 minuten om te lezen

De eerste verpakkingsvrije winkel in Mechelen is een feit, YES! En dat dankzij de twee gemotiveerde vrouwen Sofie en Anneleen. Iedereen die hun winkel een bezoekje brengt, wordt sowieso getrakteerd op de meest brede glimlach van Mechelen en de nodige uitleg over de werking van KABAS. Dit was de eerste naam voor hun winkel die in hen opkwam en ze besloten hierbij te blijven, want ‘dat bekt goed in Mechelen’. Exact één week na hun openingsweekend tijdens 3-5 maart ging ik bij hen langs. Hoe is dit voor hen nu allemaal begonnen? Dat moet ongeveer zo’n 2,5 tot 3 jaar geleden zijn.

Ze leerden elkaar kennen door hun vriendjes die in dezelfde band spelen. Tijdens hun wekelijkse repetities gingen ze vaak mee en voelden ze redelijk snel een bepaalde klik, eerst op vriendschappelijk vlak, maar ook al snel professioneel. Op dat moment was Anneleen zelfstandig interieurarchitecte en werkte Sofie bij de Christelijke Mutualiteit. Sofie wou echter reeds een lange tijd iets zelfstandig ondernemen en Anneleen wou heel graag haar eigen winkel. Dit zat reeds in haar bloed want ook haar opa had vroeger een eigen buurtwinkel in Mechelen. De keuze voor een verpakkingsvrije winkel was voor hen eerder vanzelfsprekend. Anneleen zelf was reeds drie jaar bezig met verpakkingsvrij leven en ook Sofie rolde hier al snel in. Verder slaagden ze erin heel wat vrienden te overtuigen van de vele voordelen van verpakkingsvrij leven. Alleen was hier bewust mee omgaan soms moeilijk door het gebrek aan een dergelijke winkel in Mechelen.

Na een avond op café besloten ze dan definitief dit plan uit te werken. Hoe ging dit dan verder? Tijdens de repetities zaten ze samen op het appartement van Anneleen vlakbij de repetitieruimte en konden ze volop brainstormen over hun toekomstige winkel. In het begin bleef het allemaal eerder hypothetisch en gingen ze er ook niet vanuit dat het meteen ging werken. Wel wouden ze snel uitzoeken wat er juist (financieel) mogelijk was. Ze volgden beiden de startersopleiding van UNIZO en hierna werd het beetje bij beetje concreter. Beiden hebben ze geen achtergrond in bedrijfsbeheer, maar aangezien Anneleen reeds zelfstandige was, had ze wel al enigszins kaas gegeten van het bijhouden van een boekhouding.

Om te kunnen starten, moest er geleend worden bij het participatiefonds van de Vlaamse overheid. Hiervoor was een startkapitaal van € 30 000 nodig. Over deze grote som beschikte Anneleen en Sofie niet dus besloten ze een deel van dit geld op te halen via crowdfunding. Hiervoor bestaan er verschillende platformen, maar samen kozen ze voor ‘Yeeehaaa-crowdfunding’. Het platform is op dit moment minder bekend, maar het voordeel is dat wanneer mensen een bedrag willen doneren aan Kabas, dat gehele bedrag ook meteen naar de winkel gaat. Bij grotere platformen moet je steeds een transactie – en commissiekost bestalen. Dit natuurlijk ook omdat deze wegens hun bekendheid meer investeerders kunnen aantrekken. Sneller dan ooit verwacht haalden ze het gewenste bedrag op en konden ze hun droom waarmaken. Bedragen die gestort werden, waren zeer uitlopend en gingen van €12 tot en met €1500. Op de website konden de mensen een beloning kiezen op basis van hun gedoneerde bedrag, zoals bijvoorbeeld een goodiebag of waardebonnen. Voor de grotere sponsors willen Anneleen en Sofie graag iets meer doen. Zo werden ze bijvoorbeeld geholpen door een grafische ontwerper uit de buurt. Met hem willen ze bovenop een standaardbeloning ook nog een afspraak maken zodat deze ontwerper een tentoonstelling kan organiseren in de winkel. Hun sponsors op de juiste manier belonen, vinden ze heel belangrijk. Want ja het is echt, zonder hen was Kabas er niet geweest.

Wat kan je er nu juist kopen? Voor de beslissingen omtrent hun productaanbod voerden Sofie en Anneleen grondig onderzoek uit en werd er vooral veel gebabbeld en gediscussieerd. In hun winkel kan je een breed aanbod producten vinden, van voeding tot huishoudproducten en gebruiksvoorwerpen. En dit natuurlijk allemaal zonder verpakking. De normale kost van een verpakking investeren ze liever in de kwaliteit van het product dan in de verpakking errond. Je gaat er winkelen met je eigen potten (al zijn die nu van Tupperware of van je vorige afhaalmaaltijd bij de chinees) en kiest telkens je eigen hoeveelheid. Als je toch last-minute wil binnenspringen, kan dit zeker ook. Ter plaatse kan je immers ook potten of flesjes kopen om te vullen. Daarnaast kan je ook zeer voorbereid winkelen en al hun producten op voorhand online bekijken. Bovenop het verpakkingsvrije aspect vinden ze het ook belangrijk dat hun producten lokaal en biologisch zijn. Daarom werken ze samen met enkele Mechelse ondernemers, zoals bijvoorbeeld voor hun gin van TheGinGents en hun honing van Pro-polis. Beide kan je bij hen tappen van een vatje.

Ondanks het feit dat Sofie en Anneleen elkaar nog maar een kleine drie jaar kennen, verloopt de samenwerking erg vlot. Eigenlijk is er tussen hen een soort stilzwijgende taakverdeling en voelen ze vooral zelf aan wat ze het liefst doen. Wat betreft de voorbereidingen hield Anneleen zich vooral bezig met de voeding en Sofie met de non-food. Dit komt vooral omdat Sofie voor Kabas ook al met het idee speelde een webshop op te starten voor het verkopen van spulletjes, meer bepaald van groenten-en fruitzaadjes. Ze ontwierp zelfs al haar eigen zakjes om de zaadjes te kunnen verkopen. Achteraf bleek dit wat te moeilijk en is ze vooral blij dat ze nu samen met Anneleen iets onderneemt en niet alleen. Op dit moment verzorgt vooral Sofie de communicatie, zij studeerde dan ook communicatie – en kunstwetenschappen. Anneleen houdt zich op de minder drukke momenten in de winkel dan weer bezig met de administratie, facturen en dergelijke. Ze proberen de boekhouding zoveel mogelijk tijdens de uren te doen, zodat ze volop van hun vrije dagen zondag en maandag kunnen genieten. Beide vriendjes zijn vennoten in het bedrijf, maar hebben nog een andere full-time job en dus is Kabas vooral in handen van beide dames. Thomas en Peter zijn beiden geboren verkopers en denken vaak meer na over de commerciële kant, dus daar vullen ze elkaar perfect aan. Dit betekent wel dat ook in de thuisomgeving er zeer veel gepraat wordt over de zaak, maar dat vinden ze nog niet storend.

“ Je hart ligt erbij en dus vind je dat niet erg om er zoveel over te praten, na te denken, ook niet in de privé, het is eigenlijk als je kindje”. – Anneleen

Als raad aan andere jonge ondernemers willen ze vooral meegeven: “pakt genoeg tijd!”. Van in het begin voldoende tijd nemen om alles uit te dokteren. Ze wouden vooral geen datum van opening beloven aan mensen om deze achteraf steeds te moeten verlaten. Je plant dus best niet te strak, er gebeuren namelijk altijd zaken die je niet voorziet. Iets anders dat ze opgemerkt hebben, is dat je communicatie naar de buitenwereld minstens zo belangrijk is dan het werk dat je achter de schermen allemaal uitvoert. Over de communicatie en het visuele aspect omtrent je concept moet je heel goed nadenken voordat je iets concreet onderneemt. Dit beslist grotendeels hoe serieus mensen je nemen. Je moet eenduidig communiceren en het plaatje moet volledig kloppen, ook op sociale media.

In de toekomst? Achteraan de winkel is een ruimte vrij die nog niet verbouwd is. In deze ruimte zouden ze graag nog iets toevoegen, zoals het organiseren van workshops of het inrichten van een kleine eetgelegenheid waarbij ze dan bijvoorbeeld broodjes zouden kunnen verkopen, belegd met de ingrediënten die ze in de winkel verkopen. Vooraan een klein terrasje maken in de zomer zien ze ook wel zitten. Binnenkort ga ik zeker nog eens een bezoekje brengen!